Rüya

Ben bazen yazı yazıyorum.

Hatta “Ben bazen” başlıklı bir yazı yazmıştım.

“Yazı yazmak” nasıl bir kalıp acaba. Mesela "uç uçmak" diye bi’şey yok. Var mı? Uçuşmak var ama o başka bi’şey.

Etekleri uçuşmak. Etekleri zil çalmak gibi de değil. Değişik.

Ben bazen yazıyorum.

Bazen de uçuyorum.

İş, ev, kendim, kedim, hayat.

Herkes aynı şeylerle mücadele ediyor.

Ama bazen bunlar bana ağır geliyor.

Bazenler bu ara sıklaşıyor.

Kimisi buna kış, kimisi depresyon diyor.

Ben, Alp naber lan! diyorum.

Keşke sizin gibi her şeyi boşverebilseymişim.

Belki biraz uyurdum o zaman.

Hissetmek ile delirmek arasında güçlü bir bağ var bence.

Belki de yaşamak için hissizleşmek gerektir yada delirmemek için. Ama bence delilik iyidir. Ben öyle öğrendim çünkü.

Fernando Pessoa soruyordu ya; hissetmek - ne renktir acaba? diye. Bence mavidir. Biraz siyah da olabilir, belki pembe de. Hissin kuvvetine göre de değişiyordur renkler.

Mesela sarılmak çiçek gibi beyazdır; zaten sarılmak çiçek gibi kokar.

Üzülmek öyle tahmin ettiğiniz gibi siyah olmayabilir. Ben mesela üzülünce kırmızı oluyorumdur; heyecanlanınca da deniz mavisi.

Ama birini kaybetmek simsiyahtır. Kara delik gibi uğultulu bir siyah.

Siz bilmezsiniz.

Hissetmek rengarenktir Fernando.  Sen de bilmezsin.

Ben bazen saçmaladığımı bile bile saçmalamaya devam ederim. Çünkü zaten her şey çok saçma değil mi!

Konuşmak mı susmak mı deseler, herkes konuşmayı seçeceğimi düşünür kesin. Yazamıyorsam susup seyrederim. Ne güzel de susup seyrettim diye yazarım ondan sonra. Halbuki çenem de düşüktür.

Ben bazen Büyük Ev Ablukada şarkı sözüyüm galiba.

Bilen bile, bilemez beni

Konuşmadıklarımız da gerçek değil mi?

İhtimallerin heyecanına

Üzülüyorum..

Her şey benimle ilgili değil ki..

İhtimallerin heyecanına

Üzülüyorum..

Büyük Ev Ablukada diye grup ismi mi olur?

İlginç. Gerçi banane de mi!

Rüyamda kolumu kırdı biri. Acımasın diye gözlerimi kapattım. Acımadı.

Bu da böyle bir şey işte.

Forrest Gump çok güzel filmdi.

Her şeyden öyle koşarak kaçasım var benim de.

Bir kulaklık yeter. On yüz bin milyon saatlik bir şarkı listesiyle dünyanın sonuna kadar koşardım.

Hatta siz bunu okurken ben çıkıp biraz koşayım.

Hadi baş baş.